Steenuil 1952

Helaas geen biografische gegevens kunnen ontdekken over deze auteur.

Alleen een vermelding in Brinkman en in Lectuur Repertorium.

(pseud. N. Ned. - Een boeiende politie-roman)

In 1942 nog een tweetal vermeldingen in de Brinkman als vertaler van:

Margaretta Brucker - Het doodenfeest en

David Garth - Jock en de sphinx (beide bij uitgeverij Enum)

Wie weet hier meer van?

Afbeelding collectie H. Hersevoort

js

een soort detectiveverhaal Kroonder 1945

(verhaal uit de bezettingstijd)

Geboren te Breda op 5-9-1918 overleden te Amsterdam op 5-1-2012.

Getrouwd met Johanna Pieternella Varkevisser en later weer gescheiden.

Willen Duk werkte in Groningen als jurist op de gemeentesecretarie en werkte vlak na de oorlogsjaaren mee aan de Regionale Omroep Noord. Later werd hij raadsadviseur bij het Ministerie van justitie en werkte in de jaren 60 mee aan rechtbankuitzendingen op televisie  van de VARA.

Later werd hij benoemd tot hoogleraar bestuursrecht aan de Universiteit van Amsterdam.

Hij was erelid van The Woodehouse-society.

Schreef in 2007 zijn biografie: Eindverslag.

Vier jaar voor het verschijnen van het blad is zijn zoon, de beeldend kunstenaar, Donald geboren (1948).

js

1946 Uitg. De Koepel

Bandtekening gesigneerd door F.R. (weet iemand wie dat is?)

Pseudoniem van Joannes (John) H.Th.M. Eitjes totdat hij in 1948 de naam Ersebeek aanneemt als familienaam.

John Ersebeek is geboren in 1916 en overleden in 2012.

In 1942 is hij in Den Haag getrouwd met Allegonda (Gon) L.M. Stumpel (geb.17-6-1912).

Hij was journalist en in 1948 lid van “Katholieke Nederlandse Journalisten-Kring ” en zo rond 1948-1950 redacteur buitenland van het ANP en woont dan in Den Haag.

Zijn overige boeken zijn geschreven voor de jeugd. Misschien de reden dat Jef Ersebeek in de detective naslag-werken niet voorkomt.

Overig werk: Een Douglas vermist Spaarnestad (onder naam John Eitjes) 1939, De aardbol in gevaar 2 delen Rolu 1946, De laatste ronde De Sleutel 1947, De gouden stem De Sleutel 1947, Joosje de Groote Rolu 1946.

In 1953 verschijnt onder de naam Eva Ersebeek het meisjesboek “Eindelijk Thuis” bij uitgeverij De Sleutel. Het is niet uit te sluiten dat dit boek ook door Jef is geschreven.

In 1960 verschijnt er in “De echo van het zuiden” een feuilleton:  Oerjansen’s geheim De allereerste Nederlandse detective-roman uit de ijstijd.

js

Vertaling van The kiss of death (uitg. Alfred A. Knopf, New York, 1946

en United Anglo-American Book Co., London ca.1948)

1948  uitgeverij Jacob van Campen Eekhoornreeks 5

Lawrence Paul Bachmann werd geboren in New York City in 1911. Hij was auteur, filmproducent en uitvoerend producent. Hij studeerde aan de Universiteit van South Carolina en aan de Universiteit van Oxford in Groot-Brittannië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij bij de Amerikaanse luchtmacht en na de oorlog werkte hij in Berlijn

als hoofd films voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij werkte voor Paramount en MGM voordat hij een onafhankelijke producer werd. Hij produceerde o.a De miss Marple serie (Agatha Christie).

Hij overleed in 2004.

Er zijn nog 2 andere boeken vertaald: De Phoenix en De Lorelei maar dit zijn géén detective-verhalen maar zouden ontspannings/avonturen romans zijn.

Bibliografie:

Death in the doll's house (met Hannah Lees) 1943

The kiss of death 1946

The Phoenix (Ook uitgegeven als: Ten Seconds to Hell [herziene editie 1958]) 1955

The Lorelei 1957 (verfilmd als Whirlpool - Die schwarze Lorelei 1958)

The bitter lake 1969

The legend of Joseph Nokato 1971

The ultimate act 1972

Wie kan ons helpen aan een afbeelding van het stofomslag?

De advertentie komt uit Het Algemeen Handelsblad van 3-8-1949.

(ontvangen van Henk Hersevoort)

js

A.G. Strenholt  no. 1 Widetet reeks 1954 omslagtekening Frans Mettes

Dit is een peudoniem van Jan Albertus Josephus Temmink. Geboren te Zwolle op 12-10-1906 overleden te Hilversum op 10 oktober 1967.

Hij was journalist in Zwolle, Almelo en Hilversum. Sinds 1950 hoofdredacteur van de Gooi en Eemlander.

Ander werk onder eigen naam:

7 eeuwen Zwolsche geschiedenis 1930, Op goed spoor, Een ster viel, De voetbalridders van TOP, De MULO ridders 1943 (onder pseudoniem Jan Oerbelt).

Recensie uit De IJmuider Courant van 22-5-1954

A.J.G. Strengholt’s uitgeversmaatschappij in Amsterdam heeft in de eerste twee delen van de nieuwe Widétet-reeks het werk van een tweetal Nederlandse auteurs van detective-romans opgenomen.

Wat deel I: “Er speelt nog een derde mee” van Jan Domans betreft, dit had, naar onze mening, beter achterwege kunnen blijven. De schrijver heeft namelijk met behulp van een grote fantasie een politie-roman opgebouwd, warvan de intrige zo gezocht en daardoor zo onaannemelijk is, dat zelfs de meest goedhartige lezer er niet meer in kan geloven. Een burgerlijk inspecteurtje, Jansma, mag alles, wat de schrijver hem voorschotelt, oplossen. En dat is nogal wat. Een inbraak, een moord en een slachtoffer, dat als twee druppels water op een ander lijkt, Met veel wrikken vond Domans eindelijk een goede dader en die wordt dan pas aan het slot natuurlijk gegrepen. Dan pas is het boek uit.

J. Philip Kruseman 1935

Er zijn geen biografische gegevens gevonden. Andere werken onder deze naam zijn niet aangetroffen.

Nog wel een recensie uit De Boekenschouw van 1935:

Bedoeld is natuurlijk de oplossing van de moordzaak zonder toeval. Want het geval zelf zit vol toevalligheden, die juist zo gekozen zijn, om een rationele oplossing mogelijk te maken. Het onderscheid met de collega's is dus niet zo groot, als de inleiding ons wit doen geloven. Het is een gewone detectiveroman met de goede en slechte eigenschappen van het genre. Voor volwassenen.

Uit Twentsch Dagblad Tubantia van 22-7-1935

Het is een zeer spannend detectiveverhaal, waarin ons verteld wordt hoe het den Commissaris Fransse, bijgenaamd „De Contrabas" met medewerking van den inspecteur van Kooter gelukt licht te brengen in een moordzaak. Tenslotte blijkt, nadat de verschillende speurtochten van de detectives nauwkeurig en spannend zijn beschreven, de persoon van den dader voor al de betrokkenen een ware ontgoocheling.

De Boekenmolen, 1960

Over deze auteur is helaas niets te vinden. Wordt niet vermeld in Lectuurrepertorium. Nog wel een vermelding in Brinkman.

Voor de promotie heeft de uitgever gebruik gemaakt van een buikbandje.

Dit boek heeft niets te maken met het boek van Marten Treffer onder dezelfde titel uit 1965.

js

 

  Strengholt 1955 Widetet reeks 7

 Pseudoniem van de vertaler  Bastiaan Johannes Eenhoorn. Geboren te Koudekerke op

 22 Oktober 1915. (de overlijdensdatum hebben we niet gevonden) Getrouwd met Jacoba van Rooyen (gescheiden in 1946).

 In de oorlogsjaren  werkzaam bij de Nederlandsche  omroep. In 1945 daarom veroordeeld tot een tijdelijk beroepsverbod (zuiveringsbesluit 1945). Vooral bekend als vertaler van de boeken van Alistair Mclean. Hij schreef een luisterspel: De Nachtwacht.

Uit De omroepgids 1944: Zondagmiddag gaat de kroniek van kunst en letteren onder redactie van J. A. van Kersbergen en B. J. Eenhoorn. Door middel van praatjes en reportages wordt u dan vertéld, wat er in de afgeloopen week zooal gepasseerd is in het Nederlandsche kunstleven. Een bespreking van de nieuw uitgekomen week en maandbladen geeft u elken Dinsdag om 20.15 uur B. J. Eenhoorn

Uit Algemeen Dagblad van 21-05-1955

Ook dit oorspronkelijke detective-verhaal mag er zijn. Het is van Nederlandse makelij en bevestigt, dat in dit genre de vaderlandse bodem vruchten gaat dragen van populaire aard. Waarom zouden wij, als wij dan toch graag willen griezelen, dat niet doen om vaderlandse boevenstreken en waarom zouden wij niet weglopen met eigenlandse speurders? Oo(k dit verhaal mag er wezen!

Zuiveringsbesluit 1945; artikel 5, lid 4,

Overwegende, dat de hieronder genoemde personen, mede naar het oordeel van
vorenbedoelde commissie, hebben doen blijken van ontrouw, als bedoelt in
artikel 2, eerste lid, sub 1, van het Zuiveringsbesluit 1945;
Ongeveer 11.500 Nederlandse ambtenaren zijn op grond van dit zuiveringsbesluit vervolgd.
In deze database zitten de namen van ongeveer 4500 personen, voornamelijk politiemensen, die op grond van het zuiveringsbesluit zijn vervolgd, en zijn berispt, geschorst of ontslagen. Ook vielen particulieren onder deze wetgeving en werden o.a. tijdelijk een beroepsverbod opgelegd

Van Kersen 1957  vertaling van: Blueprint for murder (Hutchinson 1948)

Roger Bax is een pseudoniem van Paul Winterton, die ook schreef onder de veel bekendere naam Andrew Garve en Paul Somers.

Winterton was een Engels journalist en auteur.

Geboren op 12-2-1908 te Leicester overleden op 8-1-2001

Studeerde economie en werkte daarna als journalist tot 1946.

Na de oorlog werd Winterton fulltime auteur van misdaad romans.

Hij was in 1953 een van de oprichters van de Crime Writers' Association.

Onder de naam Bax zijn in Engeland diverse boeken verschenen maar zover bekend is er maar één titel vertaald.

Wel zijn een aantal boeken onder de naam van Andrew Garve vertaald in het Nederlands. Deze zijn oa. verschenen in de Prisma reeks en De Witte Raven serie.

js

J.H. Gottmer 1940 Juweelen-serie No.5

Biografische gegevens zijn helaas niet gevonden.  In de periode 1939/1940 is het boek bij een aantal kranten als feuilleton verschenen onder de auteursnaam J.G. Debije.

Het LR heeft met volgende te melden: een oorspronkelijke doch weinig originele detective-roman.

In Het Nieuwsblad van het Noorden van 8-6-1940 een recensie.                                                                                                                                              Zeer geslaagd is de roman van J. G. Debije  „Moord te Scheveningen". De taal van dit boek heeft zéér zwakke plekken, zoo zwak dat men soms eerder aan een vertaling dan aan een oorspronkelijk werk zou denken. Daarbij besteedt Debije aan het détail zoo nu en dan wat al te veel aandacht, geeft hij bijzonderheden met een zoo groote zorgvuldigheid en nauwkeurigheid weer, dat de spanning verslapt. Met enkele coupures in de détail-beschrijvingen zou dit voor een detective-roman omvangrijke verhaal zeker zijn gediend Maar deze roman bezit eigenschappen, die ons de literaire gebreken grif doen vergeten. In de eerste plaats is dit boek nu eens Nederlandsch tot op het gebeente, dat wil zeggen het beschrijft een moordzaak en hoe die in ons land in werkelijkheid door de politie behandeld wordt — zonder super-detectives en griezelverhalentamtam dus. We vergezellen een Haagschen inspecteur van politie op zijn speurtocht naar de bedrijver(s) van een uiterst geheimzinnige misdaad en maken op die manier kennis met het gecompliceerde en zeer belangwekkende apparaat onzer eigen recherche. En in de tweede plaats geeft de auteur ons een suggestief en boeiend beeld van de wetenschappelijke zijde van dit apparaat. Het zoeken van vergiften langs chemischen en pharmacologischen weg, het vaststellen van schilderijenvervalschingen en nog verschillende andere onderzoekingen van dergelijken aard passeeren achtereenvolgens de revue en moeten ons, gezien de gecompliceerdheid van het onderhavig geval, wel tot dè conclusie brengen, dat voor het modem-wetenschappelijk politieapparaat geen misdadiger meer veilig is. In elk geval vervult de wijze, waarop hier de schrijver het kluwen ontwart, zorgvuldig en zonder griezeligheden of bombast, ons met bewondering. Drie spannende detective-verhalen van eigen bodem, waarin respectievelijk de psychologie, de internationale sfeer en de populair-wetenschappelijke beschrijvingen domineeren.... drie verhalen, welke de vaan van het genre hoog houden en ons bij alle spanning een dosis ontspanning bieden van goed gehalte.

Wie helpt ons aan een afbeelding van het stofomslag?

js